Z Wilna przez Lusławice do Wrocławia

W przedświątecznym szaleństwie zakupów i sprzątania jest chyba jakiś sens. Zamiast myśleć, że trzeba się odchudzać, zastanawiamy się, u jakiego cukiernika kupić mazurek i to jest fajne.

Jednak nie "samym jedzeniem człowiek żyje" - potrzebna jest też "kultura". Dlatego postanowiłam napisać o koncercie Litewskiej Orkiestry Kameralnej.

To będzie chyba najśmieszniejsza opowieść o koncercie muzyki poważniej, jaką kiedykolwiek przeczytaliście.

Koncert Litewskiej Orkiestry Kameralnej w Narodowym Forum Muzyki odbył się 9 kwietnia 2017 w Niedzielę Palmową, kliknijcie tutaj: Koncert pasyjny w Niedzielę Palmową: Siedem ostatnich słów. Zaczął się z lekkim opóźnieniem, bo zapomniano "wyciągnąć" z podziemia dwa pierwsze rządy na widowni. Dzięki temu około 1800 słuchaczy miało okazję, żeby na własne oczy zobaczyć, jaki to cud techniki to nasze Narodowe Forum Muzyki.

 W koncercie udział wzięli:

• Litewska Orkiestra Kameralna, kliknijcie: Orkiestra,
• Chór NFM, kliknijcie: Chór NFM,
• Marta Niedźwiecka, kliknijcie: Marta Niedźwiecka.

Orkiestra litewska grała pięknie, ale jeden ze skrzypków po prawej stronie chyba grał za wolno (czy celowo?) i trochę później niż inni skończył grać jeden z utworów.

Marta Niedźwiecka grała na pozytywie. Nie wiedziałam, że pozytyw to takie małe przenośne organy, kliknijcie: Pozytyw. Niestety nie nadają się one do domowego muzykowania - chyba nie dałoby się ich wsadzić do windy w blokach na Popowicach. Wielka szkoda.

Według relacji melomanki Eli trudno trafić na koncert Litewskiej Orkiestry Kameralnej w Wilnie, bo orkiestra koncertuje na całym świecie. Ela miała szczęście - była na koncercie Litewskiej Orkiestry Kameralnej w Wilnie.

Ja co prawda kiedyś Wilno zwiedziłam, ale na koncercie nie byłam. Dlatego bardzo się ucieszyłam, że orkiestra dotarła do Wrocławia. Niestety nie miałam możliwości, żeby sprawdzić, czy na koncercie we Wrocławiu orkiestra miała buty Prady, które można poznać po czerwonym pasku. Takie buty orkiestra miała na koncercie w Wilnie! Ela to widziała!
 
Wykonawcy koncertu przyjechali do Wrocławia z Europejskiego Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego w Lusławicach, kliknijcie: Europejskie Centrum Muzyki, gdzie wykonali taki sam koncert jak we Wrocławiu. Czy to była próba generalna przed koncertem we Wrocławiu? Wśród informacji na stronach internetowych Centrum znalazłam taką:

"W poniedziałek, 10 kwietnia do sieci trafi nowa odsłona strony internetowej naszego CENTRUM! (...) Zachęcamy do odwiedzin, premiera  w poniedziałek o godzinie 12:00 – www.penderecki-center.pl!"

To jest prawdziwy news! Nie przegapcie tego wydarzenia!

Program koncertu był bardzo ciekawy - Bach, Kilar i kantata Siedem ostatnich słów Chrystusa na krzyżu J. MacMillana. Trudno zdecydować, który fragment koncertu najbardziej porwał melomanów.

Ja lubię Kilara. Zawsze podziwiałam jego skromność i prostotę. Wykonany na koncercie utwór Veni Creator Kilar napisał wkrótce po śmierci żony. Jak powiedział, pisanie i praca nad tym dziełem to był dla niego rodzaj terapii po stracie ukochanej żony. Niestety nie udało mi się znaleźć tego utworu na YouTube. Dlatego posłuchajcie fragmentów Die Kunst der Fuge BWV 1080 Bacha, kliknijcie: Bach - Contrapunctus oraz tutaj: Bach - Canon. Tutaj możecie poczytać o historii tego ostatniego utworu Bacha, kliknijcie: Kunst der Fuge - wikipedia.

Partnerem obu koncertów Litewskiej Orkiestry Kameralnej był Instytut Adama Mickiewicza, kliknijcie tutaj: Instytut Adama Mickiewicza. Nazwa Instytutu jest trochę myląca - instytut ani nie jest własnością Mickiewicza ani nie jest o Mickiewiczu. Taką nazwę wybrano chyba dlatego, że Adam Mickiewicz kojarzy się z Polską, a Instytut promuje markę "Polska".

Jestem pod wrażeniem platformy "Culture.pl", kliknijcie tutaj: Culture.pl, prowadzonej przez Instytut Adama Mickiewicza. Kopalnia wiedzy o wydarzeniach kulturalnych. Może po świętach znajdziecie czas, żeby pobuszować po tej dżungli kulturalnej. Koniecznie kupcie mapy, bo trochę wiedzy z geografii się Wam przyda, żeby docenić, gdzie polscy artyści są zapraszani.

Uwaga.  Powyższe zdjęcia wileńskich kościołów zrobiłam w roku 2005.